De aandacht voor leefbaar loon is de afgelopen jaren sterk toegenomen. Organisaties als de Global Living Wage Coalition, Fairtrade, Rainforest Alliance en IDH ontwikkelden methodes om de kloof tussen loon en leefbaar loon inzichtelijk te maken. Grote bedrijven als Unilever en L’Oréal hebben zich inmiddels gecommitteerd aan het streven naar Living Wage in hun ketens.
Sinds 2024 verplicht de CSRD-richtlijn grote bedrijven in Europa om te rapporteren over sociale duurzaamheid, waaronder lonen in hun toeleveringsketen. Hoewel Living Wage (nog) geen expliciete verplichting is, geldt onder ESRS S2 wél dat bedrijven moeten aantonen of lonen “adequaat” zijn.
Daarbij moeten ze het hoogste van deze drie normen gebruiken:
Living Wage wordt zo steeds vaker het referentiepunt. Bedrijven worden geacht eventuele verschillen te analyseren, transparant te maken en – waar mogelijk – actieplannen op te stellen om de kloof te dichten.
Met de verwachte invoering van de Corporate Sustainability Due Diligence Directive (CSDDD) in 2027 wordt due diligence op leefbaar loon naar verwachting wél een formele verplichting. De huidige CSRD-rapportages kunnen daar nu al op vooruitlopen.
Transparantie over lonen in de keten wordt geen vrijblijvende keuze meer.
Het analyseren van loondata, samenwerken met gecertificeerde leveranciers (zoals Fairtrade of Living Wage-partners), en het rapporteren over concrete stappen richting leefbaar loon worden steeds belangrijker.
Dit is essentieel om te voldoen aan de CSRD-vereisten van vandaag, én om voorbereid te zijn op de verplichtingen van morgen.